We staan ook vandaag weer tegen 8:00 uur op. Na het ontbijt nemen Fien en Aart ons mee naar Alicante. Omdat ik donderdag Fien en Aart naar het vliegveld mag brengen, stelt Aart voor dat ik nu ook alvast rijd, zodat ik aan de auto kan wennen. De rit verloopt zonder problemen en duurt ongeveer 1 uur. We parkeren de auto bij de haven in de parkeergarage en gaan dan lopend op weg naar het Castillo de Santa Bárbara.


We passeren een aantal oude bomen, waarvan de wortels en stam, versteend lijken.


Hoog boven Alicante prijkt het kasteel van Santa Bárbara boven op berg Benacantil. Het kasteel is pas in het jaar 1963 opengesteld voor publiek, waarbij er tevens twee liften zijn geplaatst. De ingang voor deze liften bevindt zich in de berg die je bereikt via de wandeltunnel aan de Calle Jovellanos.

Omdat Aart inmiddels 65 is, hoeft hij geen entree te betalen; voor ons is het 2 euro 50 per persoon. We worden met de bediende lift in no time afgezet bij de ingang van het kasteel. Je kunt het kasteel uiteraard ook te voet bereiken, maar dat is toch een behoorlijke klim.

Er staan wat kraampjes op de binnenplaats, waar regionale producten verkocht worden.

Na dit commerciële intermezzo lopen we verder richting het kasteel, waarbij we onderweg een goed zicht hebben op een deel van Alicante, met zijn verscheidenheid aan architectuur.

Ook is er een prachtig doorkijkje naar de baai en de haven.


We zien ook een arena, waar nog steeds stierengevechten worden gehouden.

We lopen langzaam verder omhoog, langs prachtig bloeiende bloemen.

Als ik een foto wil nemen van het doorkijkje, loopt er eerst een complete schoolklas langs en vervolgens een aantal Oost-Europeanen, maar uiteindelijk lukt het me toch om een foto te maken, zonder mensen.




Boven bevinden zich een aantal antieke wapens.


Vanaf de kantelen is er een prachtig zich over de stad; op sommige plaatsen staan nog oude kanonnen, die ter verdediging gebruikt werden.


Het uitzicht is sowieso prachtig. Je hebt bijvoorbeeld een mooi zicht op de jachthavens.




We lopen langzaam verder en genieten van zowel het uitzicht, als de hier verzamelde kunstschatten en de musea ruimtes.




Beneden aangekomen, maken we van de gelegenheid gebruik om even een sanitaire stop te maken;zelden zo’n keurig openbaar toilet gezien. We lopen weer naar de lift, die ons in no time naar beneden breng, waarna we weer buiten staan.

We hebben allemaal wel trek in een kop koffie en lopen richting de haven, waar de nodige terrassen zijn. Van beneden kun je, nu we er geweest zijn, het torentje herkennen bij de wapens.

We strijken neer bij een tapas bar, waar je uiteraard ook koffie kunt drinken. Het is inmiddels bijna 13:00 uur.


We bestellen 4 Americano’s en die worden gebracht door een aller vriendelijkste bediening. Ze smaken weer prima; kosten inclusief fooi, 8 euro. Daar heb je in Nederland 2 slappe koffie voor en een chagrijnige bediening.
Omdat de honden nu wel erg lang alleen gezeten hebben en het toch een uur terug rijden is, besluiten we nog even een kerkje te bezoeken en dan terug te gaan naar Barbarroja.




In de straatjes op weg naar de kerk, zijn diverse leuke tafereeltjes te zien, zoals werken met kleur, wasgoed dat buiten hangt enzovoort.


De Basilica de Santa Maria is de oudste kerk van Alicante en is in de 13e eeuw in Gotische stijl gebouwd. Na een brand in de 15e eeuw is de kerk herbouwd, waarbij de ingang in Baroque stijl is gebouwd. Het beeld van de maagd Maria is van de beeldhouwer Juan Bautista Borja.

Binnen in de kerk is alles in Rococo stijl; jammer genoeg is de kerk gesloten.

Het is 13:30 uur als we weer bij de parkeergarage aankomen.

Ter gelegenheid van mijn verjaardag heeft Fien een Monchou-taart met kersen gemaakt en die eten we thuis op het terras met een lekkere kop koffie erbij.

Vanavond gaan we eten bij La Buena Vida, een International Cuisine Restaurant in Hondon de los Frailes.

We worden ontvangen op comfortabele banken en bestellen gelijk een fles wijn en een alcoholvrij biertje voor Fien.

Er zitten hier voornamelijk Engelsen, maar dat is niet zo verwonderlijk, want het restaurant is van Engelsen en wordt gerund door Engelsen. We beginnen met een lekkere tapas van het huis en daarna hebben Marijke en ik Stuffed Prawns.

Als hoofdgerecht hebben we de BBQ Ribs besteld en die vallen zo van het bot af; precies zoals ik ze dus lekker vind. Fien en Aart nemen de steak en die ziet er ook prima uit, maar je moet nu eenmaal een keus maken.



Het toetje is Lemon Meringue Pie met een bol ijs en dat is een van mijn favorieten. Het is uiteindelijk 22:15 uur als ik om de rekening vraag en die bedraagt voor 4 x een 3-gangen menu, inclusief de wijn, 2 halve liters bier en de koffie met de fooi mee, 100,- euro. Daar eten we in Nederland regelmatig slechts met zijn 2-en voor.
Ik heb een prima verjaardag gehad!
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...